«چرا ملت‌ها شكست مي‌خورند» با نگارشي درخشان و دلپذير به پرسشي پاسخ مي‌دهد كه قرن‌ها متخصصان را درمانده كرده است. چرا برخي كشورها ثروتمند و برخي ديگر فقيرند و به واسطه ثروت و فقر، سلامتي و بيماري غذا و قحطي از يكديگر مجزا مي‌شوند؟» آيا اين امر ناشي از فرهنگ، آب و هوا يا جغرافيا است؟ شايد جهل و غفلت از سياست‌هاي صحيح علت ناكامي است؟ مطلقاً خير. هيچ يك از اين عوامل قطعي يا محتوم نيستند. از اين كه بگذريم، چگونه توضيح دهيم كه چرا بوتسوانا تبديل به يكي از كشورهايي شده است كه سريعترين رشدها را در جهان دارند، در حالي كه ساير كشورها آفريقايي همچون زيمبابوه، كنگو و سيرالئون در ورطه فقر وخشونت گرفتار آمده‌اند؟ دارون عجم اوغلو و رابينسون قاطعانه نشان مي‌دهند كه اين نهادهاي اقتصادي و سياسي ساخته دست بشرند كه شالوده موفقيت اقتصادي (يا فقدان آن) را مي‌سازند. عجم اوغلو و رابينسون بر مبناي پانزده سال مطالعه برروي منابع اصلي به شواهد تاريخي فوق‌العاده‌اي از امپراطوري رم، دولت – شهرهاي مايا و نيز دوران قرون وسطي، اتحاديه جماهير شوروي و آفريقا نظم مي‌بخشند تا نظريه اقتصاد سياسي تازه‌اي بنا كند كه ارتباطي وسيع با پرسش‌هاي سترگ امروزين دارد. «چرا ملت‌ها شكست مي‌خورند؟» در کنار کتاب «سرمايه در قرن 21» توماس پيکتي يکي از مهم‌ترين کتاب‌هاي به‌نگارش درآمده در اين زمينه در سال‌هاي اخير است و نحوه نگاه و درك شما را نسبت به جهان دگرگون مي‌كند.