« مائو » مهم‌ترين رهبر نظامي و سياسي بود که در پيروزي حزب کمونيست و تأسيس جمهوري خلق چين در اول اکتبر سال 1949 نقش داشت . مائو با تبديل کردن نظام سياسي و انتقادي چين به حکومت کمونيستي ، نوعي از حکومت توتاليتاريستي که دولت به منتهاي درجه بر شهروندان اعمال قدرت مي‌کند ، اين کشور را تغيير داد . هر چند اين تغيير کمک کرد تا بسياري از مردم زندگي بهتري داشته باشند ، اما اين تغيير فاجعه‌آميز از آب در آمد : توليد غله در چين کاهش پيدا کرد طوري که در اوايل سال‌هاي دهه 1960 ميليون‌ها نفر از قحطي جان سپردند . کمونيست‌ها همه را مجبور به پذيرفتن نظريه‌هاي سياسي و سياست‌هاي دولت ساختند و همه کساني را که مخالفشان بودند راهي زندان‌ها کردند يا حتي کشتند . با وجود اين ، در دهه 60 بسياري از چيني‌ها اعتقاد خود را به کمونيسم از دست مي‌دادند و خواستار آزادي‌هاي فردي بيشتري بودند . اين موضوع باعث خشم مائو شد و او در سال 1966 شروع به تشويق جوانان کرد که در واحدهاي گارد سرخ متشکل شوند تا کساني را که از مکتب کمونيسم رويگردان مي‌شدند به باد انتقاد بگيرند . واقعه معروف انقلاب فرهنگي ، سياست‌هاي « دنگ شيائو پينگ » ، ماجراي معروف قتل عام ميدان تيان آنمن و حوادث ديگر از جمله رويدادهايي است که در کتاب « چين از جنگ جهاني دوم به بعد » به آن پرداخته مي‌شود . اين کتاب مجلد شصت و دوم از مجموعه تاريخ جهان است.