اوپک در اواخر 1960 ميلادي تأسيس شد و فواد روحاني در دومين کنفرانس (فوريه 1961) به دبيرکلي آن برگزيده شد. يادداشت‌هاي او شامل مسائلي است که در فاصله‌ي چهارمين کنفرانس (خرداد 1341) و نشست مشورتي فروردين 1343 که هر دو در ژنو برگزار شد اتفاق افتاد. در کنفرانس چهارم سه قطعنامه به شماره‌هاي 31، 32 و 33 به تصويب رسيد و روحاني مأموريت يافت که براي اجراي مفاد آن‌ها به مذاکره با کمپاني‌ها بپردازد. روحاني همين ماجرا را طي مقاله‌اي با عنوان «يادي از نظريه و روش دولت ايران نسبت به اوپک در سال‌هاي اول تأسيس آن سازمان» در 11 مهر ماه 1375 انتشار داده است. ويراستاران کتاب که از همکاران روحاني در سازمان اوپک بوده‌اند، پس از دستيابي به يادداشت‌هاي روزانه‌ي او با تحقيق در اسناد آزادشده‌ي وزارت خارجه ايالات متحده و بريتانيا و نيز اسناد شرکت نفتي توتال فرانسه بيست فصل کتاب را، از ايجاد سازمان اوپک دبيرکلي روحاني، تصويب قطعنامه‌ها، مذاکره با شرکت‌هاي نفتي و رويه‌ي شاه و دولت ايران در قبال اوپک تا پايان دبيرکلي روحاني، به‌طور مشروح نگاشته‌اند و جاي‌جاي آن را به يادداشت‌ها و مقاله‌ي روحاني ارجاع داده‌اند. ويراستاران در ادامه سرگذشت اوپک را تا تنظيم و تقديم قرارداد الحاقي به مجلس شوراي ملي دنبال کرده‌اند. بدنه‌ي اصلي کتاب پژوهش و نگارش ويراستاران و يادداشت‌ها و مقاله‌ي روحاني پيوست‌هاي کتاب است.