اين کتاب درباره روانکاوي و فيلم است. نظريه روانکاوانه فيلم، و پرداختن نظري به سينما و تحليل فيلم، زيربنايي براي کاربرد عملي آن در قالب فيلم‌درماني فراهم مي‌آورد. فرويد بر رويا تأکيد داشت و فيلم‌ديدن هم شبيه ديدن رويا عمل مي‌کند. به‌نظر مي‌رسد اگر فرويد زنده بود از فيلم‌درماني حمايت مي‌کرد. رويا و فيلم هردو از تصوير تشکيل شده، ميل ناخودآگاه را درگير کرده و آشکار مي‌کنند. اگر رويا شاهراه ناخودآگاه است، پس فيلم هم آزادراه آن است! اين کتاب پس از مقدمه‌اي درباره روانکاوي و فيلم و بيان پيوند ذاتي آنها، در فصل اول به نظريه روانکاوانه فيلم و سير تحول آن از طريق مباني انديشه‌هاي فرويد و لاکان و مظاهر معاصر آن در کار نظريه‌پردازاني چون اسلاوي ژيژک و جون کاپجک پرداخته، و در فصل دوم ضمن تحليل روانکاوانه فيلم قاعده بازي نشان مي‌دهد که چگونه اين نظريه مي‌تواند براي تفسير فيلم ممتاز ژان رنوآر به‌کار گرفته شود. سپس در بخش نتيجه‌گيري، نظريه روانکاوانه فيلم امروزي، و در نهايت مطالب خواندني بيشتر مطرح مي‌شود. مطالعه اين کتاب براي دانشجويان، دانش‌آموختگان، اساتيد و پژوهشگراني که مشتاق يادگيري بيشتر درباره اين حوزه مهم از نظريه فيلم و کاربرد مفاهيم نظريه روانکاوانه فيلم از طريق تفسير مفصل فيلم هستند يا گرايش به فعاليت در زمينه فيلم‌درماني دارند مفيد خواهد بود.