کتاب “گل و گياه در هزار سال شعر فارسي” نوشته‌ي بهرام گرامي است آغاز شعر فارسي تاکنون ده‌ها ميليون بيت از هزاران شاعر در زمينه‌هاي مختلف به‌جاي مانده که بخشي از آن در اشاره به گل‌ها و ميوه‌ها و ديگر گياهان است. شاعران نکته‌سنج شعر فارسي،به خصوصيات و ويژگي‌هاي گل‌ها و گياهان واقف بوده‌اند و طي قرن‌ها تشبيهات و استعاره‌هاي بديعي از گل و گياه پديد آورده‌اند.درياي تشبيهاتي که در شعر کهن وجود دارد، در اشعار شعراي معاصر يافت نمي شود. اين اثر حاصل پژوهش گسترده‌اي است که طي دوازده سال به نتيجه رسيده است. طي اين دوره يازده و نيم‌قرن ، سيزده هزار شاعر داريم که بخشي از اشعار آن‌ها مربوط به گل و گياه است. گفتني است که ايرج افشار در بخشي از مقدمه کتاب آورده است: مولف نگاه حافظ را شايسته آن دانسته است که گفتاري جدا و حتي در پيشاني کتاب طرح کند، زيرا ديد آن سخن‌سراي بزرگ داراي معنويتي دگرگونه است و هر گلي را که به باغ شعر خود نشانيده بدان برجستگي و حشمت داده است.