مجموعه پيش رو به بررسي گونه هاي نوآوري در شعر معاصر ايران که در پي دگرگوني هاي ساختاري، بافتاري و رفتاري ايجاد شده در جامعه شکل گرفته، روي آورده است و اين موضوع را در چهار زمينه ي “حوزه زبان، “نوآوري در شکل، فرم و ساختار، “صور خيال و “معنا و محتوا دنبال کرده است. در طرح مباحث از گزافه گويي خودداري شده و تنها در صورت نياز براي درک بهتر مطلب، برخي مفاهيم تشريح شده اند.