اسب ها، اسب ها از کنار يکديگر نام جديدترين اثر محمود دولت آبادي، يکي از بزرگ ترين نويسندگان معاصر فارسي است. اين قصه که همچون ديگر داستان هاي دولت آبادي از نثر غني و نگارش به خصوص او برخوردار است داستان انسان هايي است که در پي دستيابي به قطعه اي گم شده در گذشته اند. پيوسته در نزاع با اين مفهوم که آيا انسان خاطراتش را گم مي کند يا در گودال عميقي از يک خاطره ي از دست رفته، گم مي شود. در هر دو صورت اين انسان تا زماني که اين چنين گمگشته و حيران باشد، رنگ آسايش و خوشي نخواهد ديد و اين سفر بي پايان تا آخرين روز زندگي او ادامه خواهد يافت. داستان درباره ي شخصيتي به نام کريم مروا يا کريما مي باشد که به سرگرداني دچار بوده و به دنبال آدم هايي مي گردد که گمان مي کند سابقا آن ها را مي شناخته است. اين سرگرداني و شبگردي ها او را به خانه پيرمردي به نام ملک پروان مي رساند. ملک پروان دو پسر دارد که يکي از آن ها گم شده و خبري از او نيست و پسر ديگر در واقع فرزند خوانده ي اوست که کريما با اين پسر آشنا مي شود. اسب ها، اسب ها از کنار يکديگر، چند ويژگي مهم دارد که با ديگر کتاب هاي دولت آبادي مشترک است. نخست عنوان به خصوص آن که همزمان ويژه و منحصر به فرد است و اطلاعات چنداني از چند و چون قصه به دست نمي دهد. دوم پردازش و جملات بسيار زيبايي است که توجه مخاطب را به خود جلب کرده و تا مدت ها در ذهن باقي مي ماند. اين قصه نيز نيازمند حواس جمع و توجه کامل خواننده حين مطالعه است و تمرکز زيادي براي درک شدن هرچه بهتر مي طلبد.