کتاب پيش رو، تاريخي را از موسيقي هنري اصيل ايران از اواخر قرن نوزدهم ميلادي( اواخر قرن سيزده هجري شمسي) تا اواخر قرن بيستم با نگاهي عميق بر تأثيرات سياسي و اجتماعي آن به زبان آشکار و نهان بين سنت و مدرنيته ارائه مي کند. در فصل هاي اين کتاب به موضوعاتي چون تأثيرات موسيقي اروپايي بر موسيقي ايراني، طرح و جست و جوي تمايلات غرب گرايي و مدرنيزاسيون در موسيقي هنري ايران و جايگاه موسيقي بعد از انقلاب پرداخته شده است.