ارنست همينگوي در پاييز سال 1948، اولين سفر طولاني مدت خود به ايتاليا را تجربه کرد. ديدار دوباره ي او از شهر موردعلاقه اش، ونيز، الهام بخش رمان آن سوي رودخانه، زير درختان شد. داستان رمان آن سوي رودخانه، زير درختان، به زندگي يک سرهنگ آمريکايي زخم خورده از جنگ به نام ريچارد کنتول مي پردازد که در دوران پاياني جنگ جهاني دوم، در ايتاليا انجام وظيفه مي کند. او در آن جا، يک زن جوان اشرافي اهل ايتاليا را ملاقات کرده و بسيار شيفته ي او مي شود. رمان آن سوي رودخانه، زير درختان، انعطاف پذيري روح بشر و زيبايي و شکوه ونيز را به زيبايي به تصوير کشيده و پرداختي گزنده و تلخ و شيرين به عشقي دارد که بر عقل، فائق آمده است. رمان آن سوي رودخانه، زير درختان، به عنوان بيانيه ي اعتراضي همينگوي به جنايات بزرگ و ضدبشري جنگ جهاني دوم در نظر گرفته مي شود. کتاب پيش رو آخرين رمان کاملي است که در زمان حيات همينگوي به انتشار رسيده است. لازم به ذکر است که جان اوهارا، نويسنده ي شهير آمريکايي، پس از خواندن رمان آن سوي رودخانه، زير درختان، همينگوي را «مهم ترين نويسنده ي پس از شکسپير» ناميد.