مبادله نمادين و مرگ، با رد هر نوع خوش‌بيني به امکان ستيزه‌گري و سرپيچي در برابر نظام ارزش‌هاي حاکم، تنها راه مقابله با ابتذال، فساد و سلطه سيستم را نه کردار بازنگرانه و بازارزش‌گذار، که ويراني و نابودي خود ارزش مي‌داند. نطفه اين (نا)موضع راديکال، که در آثار متأخر بودريار به خشونت نظري و بي‌معنايي راهبردي ميل مي‌کند، در همين اثر بسته مي‌شود؛ اثري کلاسيک که منبعي غني براي بازتعريف نظريه اجتماعي معاصر به شمار مي‌آيد.
ساختار نظري کتاب متمرکز است بر نقد سه گفتمان مسلط در انديشه انتقادي (مارکسيسم، روان‌کاوي و زبان‌شناسي)، که تاآنجاکه تثبيت و آکادميزه شده‌ و در ورطه دستگاه معرفت‌شناختي خود فرورفته‌اند، چيزي از ضرب‌وزور انتقادي‌شان باقي نمانده؛ گفتمان‌هايي که، در نگاه بودريار، اسير متافيزيک تفکر غربي و باورهاي اومانيستي‌اند و از همين رو از نقد بنيادين آن عاجز‌ مي‌مانند.
ژان بودريار، از شاخص‌ترين و بحث‌برانگيزترين نظريه‌پردازان اجتماعي معاصر، در مبادله نمادين و مرگ طي سيروسياحتي شورانگيز به طرح ايده‌هايي غريب در حوزه‌هاي گوناگون نظريه فرهنگي و اجتماعي (از اقتصاد سياسي، روان‌کاوي و قوم‌نگاري گرفته تا نظريه ارتباطات، نشانه‌شناسي و بوطيقا) مي‌پردازد و با توصيف گذار تاريخي از توليد به بازتوليد و وانمايي نشان مي‌دهد که کانون نقد ارزش و هستي‌شناسي رمزگانْ بازگشتي بدعت‌آميز به ظرفيت واسازنده ايده مبادله نمادين است.