"غريبه ها و پسرک بومي" از "احمد محمود" در واقع ترکيبي از دو مجموعه ي داستان کوتاه با عناوين "غريبه ها " و "پسرک بومي" است که اين بار در کنار هم به مخاطبان عرضه شده اند. لحن داستان ها سهل و روان است و "احمد محمود" با اين که قصه هاي بومي و همچنين ايدئولوژيک را به نگارش در مي آورد، اما نويسنده اي است که اين کار را به دور از تعصب انجام مي دهد. به عبارتي او صرفا به روايت داستان مي پردازد و امر قضاوت درباره ي شخصيت هاي داستان هايش را به عهده ي مخاطب مي گذارد. همانطور که اشاره شد اين کتاب ترکيبي از دو مجموعه است و مجموعه ي نخست تحت عنوان "غريبه ها" داراي داستاني به همين نام و همچنين دو داستان ديگر با عنوان هاي "آسمان آبي دز" و "با هم" مي باشد. در داستان "غريبه ها" با سرزميني مواجه هستيم که بي آبي و قحطي آن را به فلاکت انداخته است. اين بارش کم و خشکسالي، کاري با زمين ها کرده که نمي شود محصولي از آن انتظار داشت و همين اتفاق، محلي ها و مردان دلير آنجا را واداشته که به کار کردن براي "غريبه ها" روي بياورند. مجموعه ي دوم هم که "پسرک بومي" نام دارد شامل داستان هايي با عناوين "شهر کوچک ما"، "چشم انداز"، "خانه اي بر آب"، "در راه"، "اجاره نشينان"، "وقتي تنها هستم، نه" و داستان "پسرک بومي" است. قصه هاي "احمد محمود" با آواي سوزناک وضعيت مملو از رنج کارگران و رايحه ي خاک هاي نفت خيز جنوب و زحمت مردمان آنجا شناخته مي شود و مجموعه ي "غريبه ها و پسرک بومي" خوانشي دلچسب از قلم اين نويسنده ي بزرگ ارائه مي کند.