گفت: يه چيزهايي هست که آدم دوست داره فقط با يه نفر داشته باشه. با يه نفر که اهلش باشه، حالا بگو در حد يه چايي خوردن. با اهلش که باشي دلت هم اهل ميشه. حالت رو به راه ميشه. دو تا اهل که با هم باشن، ريزترين چيزا هم از دستشون در نميره. ريزهاي همديگر رو پيدا مي کنن و به هم گرهش مي زنن. اگه نااهلش بياد گره باز ميشه.