پرداختن به زندگي و آثار هنرمندان يک عصر، علاوه بر يادکرد نام و کار نيک آنان و ارج گذاري به آثارشان، از اين جهت ضروري است که شاخه اي ارزشمند از ادبيات جهاني که در ايران هنوز به شکوفايي نرسيده در متن فرهنگ ما بارور شود، مقصودم زندگي نامه نويسي هنري است که با انتشار تاريخ شفاهي و زندگي نامه هاي خودنوشت، اندک اندک دارد جوانه مي زند. «زندگي نامه و شناخت نامه» حاوي جذاب ترين بخش هاي ادبي يک عصر است که يا نويسندگان و پژوهندگان دربار? بزرگان عصر خود و تاريخ جهان کتابي تدارک مي کنند يا آن کتاب حاصل تجرب? صادقانه و شجاعان? هنرمندي ست که سرگذشت و سرشت خويش را روايت -يا بهتر- اعتراف مي کند.