اخوت دراين رمان با تمي «اروتيک» سعي در به چالش کشيدن و نشان دادن بسياري از وقايع تاريخي، نسب ها، جايگاه هاي اجتماعي و هيجان هاي تاريخي دارد و براي اين کار، سه دوره ي تاريخي قاجاريه، پهلوي و انقلاب را زمينه ي داستان گويي اش قرار داده. هر يک از روايت ها و به تبع آن، شخصيت هاي نام ها و سايه ها متعلق به يکي از اين دوره هاي تاريخي است. جالب اين که اخوت در هرسه روايت، سرنوشت مشابه و محتومي را نشان مي دهد که باعث مي شود در پايان رمان، با پرويني روبه رو شويم با افکار، عقايد و اعتقادهايي مشابه خان دايي. اين سه نسل، هرکدام از راه هايي متفاوت به سرنوشتي نزديک به هم رسيده اند. اخوت همچنين به شدت مسائل مربوط به زنان اين سه نسل را واکاويده؛ چه بر زنان گذشته و امروز ايران مي گذرد؟ پروين، راوي نام ها و سايه ها خود، يکي از زنان سرگشته ي مورد توجه اخوت است.