ناصر ايراني (1397 - 1315) ، نويسنده ، نمايش نامه نويس و مترجم ، نويسنده اي سياسي بود که قبل از انقلاب ممنوع القلم شد . در هنگامه ي انقلاب زماني که در دانشگاه پرينستون زبان وادبيات انگليسي ميخواند به ايران آمد تا از نزديک شاهد وقايع اجتماعي روز باشد و در زمان جنگ ايران و عراق براي تحقيق درباري فضاي داستان هاش به درخواست خود به جبهه رفت و کتاب خود زندگينامه نويسي اش را با عنوان اعترافات گرگ تنها منتشر کرد . کتاب حاضر منتخبي است از داستانهاي کوتاه ايراني که از اواسط 1330 تا 1350 نوشته شده‌اند. دو داستان «ماهي زنده در تابه» و «بهار مي‌آيد» در سال 1351 در مجموعه داستاني به نام ماهي زنده در تابه به چاپ رسيده بودند و دو داستان «آتش که بگيرد» و «او مرد خطرناکي است» در سال 1358 در مجموعه داستان داستاني که نوشته نشد. از اين ميان «يک داستان واقعي» تاکنون چاپ و منتشر نشده است . ناصر ايراني هر بنج داستان را کاملا بازنويسي کرد بود.