در ميان شاعران و نويسندگان ايراني، بسيار اندکند کساني که تامل ها و برنامه هاي عاشقانه ي خود را به يادگار گذاشته باشند. شاعر برجسته ي معاصر، نيما يوشيج (1338-1276) يکي از اين معدود نمونه هاست. در نامه هاي عاشقانه ي نيما، ما با چشم اندازي بسيار لطيف و شورانگيز روبه رو مي شويم. نامه هايي که نه يک بار، بلکه بايد چندين و چندبار خواند و از زلالي روح يک شاعر ارجمند روزگارمان سيراب شد.