مسئله‌ي ما چيست؟ با تلاش براي آزمودن مواجهه‌اي ميان دلوز و اسپينوزا به چه مسئله‌اي مي‌خواهيم بينديشيم و احيانا پاسخي برايش پيدا کنيم؟ اسپينوزا به چه کار مي‌آيد؟ با اسپينوزا چه مي‌توان کرد؟ يا به بيان دقيق‌تر، اسپينوزا با ما چه مي‌تواند بکند؟ آفرينندگان اثر پيش رو با طرح چنين پرسش‌هايي مي‌کوشند به همان شيوه‎اي به دلوز و مواجهه‌اش با اسپينوزا بروند که دلوز سراغ ديگر فيلسوفان مي‌رفت و تلاش دارند بالقوگي‌هايي را کشف کنند که از مواجهه‌ي دلوز و اسپينوزا مي‌توان استخراج کرد. مفاهيمي که احتمالا از اين مواجهه برمي‌آيند، قرار است خطوط گريز از چه بن‌بستي باشند و چه امکان‌هايي را پيش روي ما قرار دهند؟ کوشش نويسندگان دست‌کم شايد راهي براي طرح دقيق‌تر پرسش‌ها و آزمودن سنخ ديگري از کوشش‌ها باز کند. آن‌ها تلاش مي‌کنند تا تعريفي از مسئله به دست دهند و سپس بيان کنند مسئله‌اي که مطرح است، مسئله‌ي «بحران عمل» است؛ تا اين مسئله حل نشود، هرگونه پاسخ به پرسش‌هايي نظير «چه بايد کرد؟» با واکنش‌هاي تمسخرآميز و کلبي‌مسلکانه و ارجاع‌هاي شبه‌عالمانه به «تاريخ» (براي اثبات بيهودگي عمل و عدم امکان هرگونه تغيير واقعي) مواجه خواهد شد. مفاهيمي که از آزمودن «مواجهه‌ي دلوز و اسپينوزا» برمي‌آيند، «امکان»هايي براي گريز از اين بن‌بست، براي احياي ايمان به رابطه با «اين جهان» و در نتيجه، احياي «اميد» به تغيير، فراهم مي‌آورند.