شايد توي مه ذبيح باشد. دارد آب مي‌زند به صورتش كه غبار را پاك كند از روي ريش و موهاي پر پشت ساعدهايش. بايد به نعره‌هاي ذبيح فكر كنم وسط معركه. وقتي طبل‌ها توي مغزش مي‌كوبند و خشاخش شمشيرها و قطره‌هاي عرقي كه از بن موهاي سرش مي‌جوشد حتما.بايد فكر كنم به لحظه به خاك افتادنش به لحظه‌اي كه نگاه مي‌كند به خوني كه از جاي گلوله‌ها جاريست.