کتاب حاضر تحت عنوان شيوه سنتورنوازي، تاليف پشنگ کامکار، شامل متد آموزش سنتور براي علاقه‌مندان به اين ساز مي‌باشد. قطعات و ملودي‌هاي کتاب شيوه سنتور‌ نوازي، به نحوي تنظيم شده‌اند که هنرجو براي تمرين آن‌ها نياز به تغيير کوک ساز ندارد. و اين نکته قابل اشاره است که بعضي از قطعات کتاب شيوه سنتور‌ نوازي به صورت ساده‌تر از اصل آن به رشته تحرير در آمده‌اند تا به اين ترتيب، پيشرفت تمريني هنرجو از هر نظر تسهيل گردد و در ابتداي کار با هيچ مشکل غامض و پيچيده‌اي مواجه نشود. سنتور يکي از خوش صدا ترين و قديمي‌ترين سازهاي ايراني است. ساخت آن را به فيلسوف نظريه پرداز و موسيقيدان بزرگ، ابونصر فارابي نسبت داده‌اند. پس سنتور عمري افزون بر هزار سال دارد. از روزگار ابونصر فارابي و به روايتي ديگر از زمان سلسله ساساني تا به امروز تقريبا به همان شکل اوليه باقي مانده است. اما نکته مهم، تکنيک و سبک نوازندگي آن است که بي‌شک در گذر زمان يکسان نمي‌ماند. زيرا تجربه آموزشي، فکري، عاطفي و به طور کلي درک و شعور نوازنده با زمان دگرگون مي‌شود و اين امر به نوبه خود لزوم نو جويي و تحول در روش‌هاي آموزشي را مطرح کرده و مورد تاييد قرار مي‌دهد. موسيقي يک جريان دائما نو شونده است که بيکرانگي طبيعت و هستي، محرک اصلي تحول ‌پذيري و تنوع نامحدود آن است. ولي متاسفانه عرف سنتي، موضوع آموزش نوازندگي را تنها در محدوده يک بخش از موسيقي ايراني يعني رديف، محدود و منحصر مي‌کند. به نحوي که گويي جز آن وجه ديگري متصور نيست. نکته مهم اين که در اين الگو، نه تنها درس استاد، بلکه ذوق و پسند و سليقه و حتي حرکات و عادات فردي او نيز مورد تقليد قرار مي‌گيرد. در روش نوين آموزشي، اصل بر تقويت انگيزه‌هاي نوجويي و پرورش ذوق و سليقه پويان و ترويج روحيه خلاق است اين مهم به ويژه در موسيقي، ده چندان اهميت دارد. زيرا يکي از خصوصيات برجسته موسيقي امکان خلاقيت نامحدود آن است. بي اعتنا به اين اصل مهم نه از لحاظ نظري صحيح است و نه از لحاظ نتيجه مفيد. تحميل شکلي از موسيقي به ويژه براي نسل نوجو و تازه کار، همواره نتايج دلسرد کننده‌اي داشته است.