کتاب پيش رو، دربردارنده ي دو نمايشنامه ي سرايدار و زبان کوهستاني از هارولد پينتر است. در نمايشنامه ي سرايدار، مردي به نام آستون، مرد سالخورده اي را به اتاق خود در خانه ي برادرش، ميک، مي برد. آستون به پيرمرد، که به نظر مي رسد بي خانمان باشد، اجازه مي دهد تا در اتاقش بماند. با گذشت زمان، آستون و ميک از ديويس مي خواهند که سرايدار خانه شود اما هيچ چيز طبق نظر و نقشه ي آن ها پيش نخواهد رفت. داستان نمايشنامه ي زبان کوهستاني در مقابل و درون يک زندان اتفاق مي افتد. زناني که انتظار ديدن شوهر محبوسشان را مي کشند در جلوي ديوار زندان در صف ايستاده اند. آن ها هشت ساعت است که در برف انتظار مي کشند و يک گروهبان و افسري ديگر از آن ها سؤالاتي مي پرسند. افسر به زن ها مي گويد که زبانشان، که زبان مردم کوهستان است، ممنوع اعلام شده و شوهرانشان نيز، دشمن حکومت هستند. اين نمايشنامه، بر ظلم جامعه اي تمرکز دارد که اقليتي را از صحبت به زبان خود بازمي دارد و در صدد است تا با حذف زبان، هويت مردمش را از آنان بگيرد.