تئوري‌هايي که در قرن حاضر براي موسيقي ايراني نوشته شده اند بيشتر به مباني نظري موسيقي اروپايي توجه کرده اند تا به پيشينه‌ي طولاني مباحث نظري در موسيقي ايراني عربي ترکي و سال‌ها است که ضرورت تدوين يک تئوري موسيقي ايراني، براي آموزش در هنرستان‌ها، که از دل همين موسيقي برآمده باشد احساس مي‌شود. کتاب حاضر که نتيجه‌ي بيش از يک سال نشست‌هاي مداوم و منظم شوراي تخصصي مباني نظري موسيقي ايراني (از نيمه‌ي تيرماه ???? تا پايان مردادماه ????) است براي پاسخگويي به اين نياز تأليف شده است. اين کتاب، با آگاهي از اينکه نظام موسيقايي ايران در حال حاضر با گذشته تفاوت‌هايي دارد، مفاهيم نظري بنيادين را از رسالت نظري کهن اخذ کرده و اصول و قواعد موسيقي ايراني را از آنچه امروزه در عمل اجرا مي‌شود استخراج کرده است. اين اصول و قواعد مربوط به موسيقي کلاسيک ايراني است که آن را معمولا «موسيقي رديفي» مي‌نامند.