ايوان کليما ، نويسنده مشهور چک ، در زندگي نامه صميمي و گرم خود که شامل شش دهه جنگ ، توتاليتاريسم ، سانسور و مبارزه براي دموکراسي بود ، به زندگي قابل توجه خود و اين دوره ي حساس در تاريخ قرن بيستم مي پردازد. داستان کليما از دهه 1930 در حومه ي پراگ آغاز شد ، جايي که او غافل از ميراث مخفي يهودي خود بزرگ شد. وقتي خانواده اش به اردوگاه کار اجباري ترزين منتقل شدند براي او بسيار تعجب آور بود – اما وقتي بيشتر آنها زنده ماندند تعجب آورتر بود. آنها در تلاطم اقتصادي و در چنگال کمونيسم به خانه بازگشتند. در مقابل اين اوضاع آشفته ، کليما عشق خود را به ادبيات کشف کرد و به عنوان يک نويسنده شروع به رشد کردن کرد. اما وقتي رژيم شروع به تجاوز و دست درازي به زندگي روزمره کرد، پدرش را دستگير کرده و کار او را سانسور کرد ، کليما حزب را به خاطر آنچه که بود شناخت: يک دروغ اسفناک و عظيم. ماهيت واقعي ظلم و ستم براي او و بسياري از هم سن و سالانش ، از جمله يوزف اشکورتسکي، ميلان کوندرا و واسلاو هاول روشن شد. از اميد کوتاه آزادي در بهار پراگ 1968 تا منشور 77 و سقوط نهايي رژيم در انقلاب مخملي 1989 ، گزارش وحياني کليما يک تاريخ شخصي و ملي بسيار غني را ارائه مي دهد. قرن ديوانه ي من توسط عليرضا بهشتي ترجمه و توسط انتشارت روزنه به چاپ رسيده است.