ميگوئل د سروانتس نويسنده ي اسپانيايي بود که به طور گسترده اي به عنوان بزرگترين نويسنده ي اسپانيايي زبان در جهان شناخته مي‌شود. اين رمان نويس برجسته بيشتر به خاطر رمان دن کيشوتش شناخته مي شود، اثري که اغلب به عنوان اولين رمان مدرن و يکي از قله هاي ادبيات جهان ذکر مي شود. بخش اعظم زندگي او در فقر و گمنامي سپري شد، در حالي که بخش عمده اي از آثار باقيمانده او در سه سال قبل از مرگش توليد شد، زماني که توسط کنت لموس حمايت شد و مجبور به کار نشد. با وجود اين، تأثير و سهم ادبي او با اين واقعيت منعکس شده است که اسپانيايي اغلب به عنوان "زبان سروانتس" شناخته مي شود. در سال 1569، سروانتس مجبور به ترک اسپانيا شد و به رم نقل مکان کرد، جايي که در خانه ي يک کاردينال کار مي کرد. در سال 1570، او در يک هنگ پياده نظام نيروي دريايي اسپانيا نام نويسي کرد و در نبرد لپانتو در اکتبر 1571 به شدت مجروح شد. او تا سال 1575 به عنوان سرباز خدمت کرد، زماني که توسط دزدان دريايي بربري دستگير شد. پس از پنج سال اسارت، آزاد شد و به مادريد بازگشت. داستان هاي عبرت انگيز شامل 12 داستان کوتاه است که توسط اين نويسنده ي پر آوازه ي اسپانيايي بين سال ها 1558 تا 1603 نوشته شده و اگر ارزش ادبي بيشتري از دن کيشوت نداشته باشند، به يقين ارزش کمتري نيز ندارند. اين داستان‌ها هدفي جز دادن درس هاي اخلاقي ندارد و به خواننده مي آموزند که کجراهه را گزيدن چه نتايج ناگواري به بار مي‌آورد. کتاب داستان هاي عبرت انگيز