شعر مولانا جلوه اي است از آن قدرت باطني عظيمي که در وجود انسان کامل به وديعه گذاشته شده و در عين حال آيينه اي است که مسير راه کمال را منزل به منزل به من و تو نشان مي دهد، نمايشي است تمام عيار از وسعت جان، شوکت، شوخ و شنگي، شادي و سرخوشي، شور و جذبه و بهجت دل، تا جايي که ما نيز رفته رفته از عمق جان در مسير اين راه کمال با شاعر هم قدم مي شويم.