اتي ين باليبار يکي از فيلسوفاني بود که به تبع حکم آلتوسر درباره اهميت بي همتاي اسپينوزا به بررسي انديشه ها و آثار وي پرداخت. در واقع، باليبار، همچون ماشري و نگري، به نسل دوم موج اسپينوزيسم متأخري تعلق دارد که قرائت و تفسيري راديکال را از فيلسوف هلندي مطرح کرده است؛ نسلي که لويي آلتوسر، ژيل دلوز، الکساندر ماترون و مارسيال گوئرو را پيشگام خويش در اين راه مي ديد. تأکيد باليبار بر اهميت همسنگ آثار سياسي و هستي شناختي اسپينوزا به وي مجال مي دهد تا در بررسي بديع و درخشاني از روند پيشرفت انديشه هاي وي، تکوين و تکميل منظر اسپينوزيستي را با پيش نهادن تفسيري منحصر به فرد و يگانه از اسپينوزا همراه کند. تفسير باليبار از اسپينوزا بر محور نظامي از مفاهيم استوار است که به نحوي درخشان مي تواند اجزاي مختلف فلسفه وي را به هم متصل کند و در عين حال ضمن به دست دادن شرحي از آن ها برتري اين نظام فکري را نه تنها بر رقباي همعصر آن بلکه بر بديل هاي معاصر سياسي و فکري اسپينوزيسم نيز نشان دهد.