"آتش گوگردين دوزخ" "و داستان هاي ديگر از نويسندگان شرق و جنوب شرق آسيا" متعلق به منطقه اي است که اتفاقات متعددي را در قرون اخير پشت سر گذاشته است. بعد از اشغال بخش هاي مختلف آن توسط بيگانگان، جنگ هاي داخلي و خارجي و پاکسازي آن، نهايتا زمان آن فرا رسيده تا اهالي شرق و جنوب شرق آسيا رنگ آرامش و آسايش را ببينند و نويسندگان دست به کار شده و نوشته هاي خود را، آيينه تمام نماي سرزمين مادري شان قرار دهند. همزمان با رشد و شکوفايي اقتصادي و صنعتي، نويسندگان شرق و جنوب شرق آسيا موفق شده اند تنه به تنه ي برخي از مشهورترين نويسندگان عالم زده و ايده ها و درک شخصي خود از اجتماعي که در آن زندگي مي کنند را به جهانيان ارائه دهند. "آتش گوگردين دوزخ" شامل گستره ي وسيعي از اين ايده ها و سليقه هاي متنوع است؛ برخي کافکايي نوشته اند و دلگير و برخي اميدوار و خوش بين. برخي از فاجعه ي فراموش نشدني هيروشيما قلم زده اند و برخي از حال و روز ملت خود در دوران مائو و پس از آن. در مجموعه ي "آتش گوگردين دوزخ" به داستان هاي درخشاني بر مي خوريم که نام نويسندگان آن ها را کمتر شنيده ايم؛ نام هايي همچون "يانگ گوا –ژا"، "ياسوناري کاواباتا" و "ريونو سوکه آکوتاگاوا" که دست کمي از ديگر نويسندگان شهير شرق آسيا ندارند. از داستان هاي قابل توجهي که در مجموعه "آتش گوگردين دوزخ" جمع آوري شده مي توان به داستان "گل داوودي" و "لوکسون" اشاره کرد.