کتاب معنا در تئاتر با رويکردي نشانه‌شناختي به نمايش، در دو بخش نظريه و کاربست عملي نوشته شده است. اما هدف ساختار دوبخشي تأليف حاضر اين نيست که دوگانه‌ي نظريه و عمل را تعيّن بخشد بلکه قصد دارد فعالان و تهيه‌کنندگان تئاتر و محققان اين حوزه را ترغيب کند تا به هم نزديک شوند، از چشم يکديگر خود را ببينند، وابستگي متقابلشان به همديگر را بشناسند و بيش از پيش در هيأت يک پيکر گرد هم آيند. در واقع، اين کتاب قصد دارد هم به مرور و بازبيني نظريه‌ها و کارهاي عملي در زمينه‌ي توليد معنا در تئاتر بپردازد، هم آن نظريه‌ها و کارهاي عملي را به حوزه و شيوه‌هاي جديد انديشيدن بسط دهد، و هم کاربست‌هايي عملي از اين رويکرد را در تحليل متن نمايشنامه، ابداع و تحليل اجرا عرضه کند. از اين‌ رو، کتابي است که براي همه‌ي علاقه‌مندان اين قلمرو، از دانشجويان تئاتر در دوره‌ي کارشناسي تا پژوهشگران باسابقه و متخصصان نمايش، بسيار قابل‌ استفاده است.