تپه‌ي خرگوش اولين رمان علي‌اکبر حيدري است که در سال انتشارش توانست نامزد جوايزي همچون مهرگان و جلال بشود. اين رمان ماجراي پرفراز و نشيب اعضاي خانواده‌اي را در بازه‌ي زماني دي‌ماه 57 تا انتخابات سال 88 روايت مي‌کند. وقايع کلان سياسي و موج‌هاي مهم اجتماعي چند دهه‌ي اخير را از خلال روايت‌هاي خرد زندگي روزمره‌ي يک خانواده‌ي ايراني به تصوير مي‌کشد و زخم‌هاي اين کلان‌روايت‌ها بر پيکر نحيف مردم را بازنمايي مي‌کند. حيدري در به تصوير کشيدن شوق، ترديد، عصبيت، احساس فريب‌خوردگي و استيصال افرادي که در تلاطم اين وقايع زيروزبر مي‌شوند، زاويه‌ديدي خنثي و بي‌قضاوت انتخاب کرده تا بتواند بهترين تصوير را ارائه بدهد. جمله‌بندي‌هاي حساب‌شده و صحنه‌پردازي‌هاي پرجزئيات ريتم بسيار تندي به تپه‌ي خرگوش بخشيده است. موقعيت‌هايي همچون درگيري‌هاي درون‌سازماني، لو رفتن خانه‌هاي تيمي و تعارض ميان نيروهاي مذهبي و مارکسيست‌ها، داستان را تبديل به يک درام سياسي اجتماعي نفس‌گير و جذاب کرده است.