آدمي در اين عالم براي کاري آمده است و مقصود آن است. در عالم يک چيز است که آن فراموش کردني نيست. اگر جمله چيزها را فراموش کني و آن را فراموش نکني؛ باکي نيست و اگر جمله را به ياد آري و فراموش نکني و آن را فراموش کني، هيچ نکرده باشي.همچنان که پادشاهي تو را به ده فرستاد، براي کاري معين. تو رفتي و صد کار ديگر گزاردي، چون آن کار را که براي آن رفته بودي نگزاردي، چنان است که هيچ نگزاردي. پس آدمي در اين عالم براي کاري آمده است و مقصود آن است؛ چون آن نمي گزارد، پس هيچ نکرده باشد.