زمانه، تغيير کرده است. دوره مشاغل ثابت و مادام العمر، سپري شده است. هر روز شاهد اخراج بسياري از کارگران و کارمندان هستيم. سوالي که امروز فکر جوانان ما را به خود مشغولکرده، اين است که : «آيا ديگر مي توان به چتر حمايتي دولت ها اعتماد کرد، در حالي که آنها خود در هزار توي هزاره جديد گم شده اند ؟!» طرح اين سوال، کاملا طبيعي است. ما ديگر نمي توانيم به سياق پدرانمان زندگي کنيم. آنها بازماندگان صنعتي هستند و ما فرزندان عصر اطلاعات!