دلهره شنبه در دلم است آن همه مشق و جدول ضرب و معلم نامهربان که مساله هايي سخت مي گويد. از تاجرهاي فرش فروش، روغن فروش و پارچه فروش. هيچ وقت نمي گويد حمالي بود که فلان مقدار بار برداشت. زن رختشويي بود که روزي چند تشت رخت مي شست. هميشه مي گويد تاجري بود که ... روغن فروشي بود که ... آهن فروشي بود که ... برنج و گندم فروشي بود که ... اگر از بيچاره ها مساله بگويد ساده تر است. چون بيچاره ها پول و دارايي شان کم است و مساله شان زود حل مي شود. ما چه گناهي کرده ايم که پول به کاغذ و مداد بدهيم و سود و زيان پولدارها را مفتکي براشان حل بکنيم.