دموکراسي يا دموقراضه آنچنان که از نامش پيداست، اثري اجتماعي و سياسي با جان مايه ي طنز است که سيد مهدي شجاعي، نويسنده ي فعال در عرصه ي ادبيات داستاني و نمايشي آن را به نگارش درآورده است. داستان روايت زندگي پادشاهي به نام ممول است که بر مملکت غربستان حکمراني مي کند. نام ممول از اين جهت براي او انتخاب شده که فردي بسيار معمولي است و فقط کار هاي معمولي و عادي از او سر مي زند. اما زماني که عمر ممول رو به پايان است بايد تصميمي غيرمعمولي گرفته و يکي از بيست و پنج پسر خود را براي اداره ي سرزمين بعد از خودش انتخاب کند. ولي او به جاي اينکه خودش چنين تصميمي بگيرد، انتخاب را به عهده ي مردم مي گذارد تا آنان راي دهند و حاکمشان را خودشان انتخاب کنند. تنها شرط ممول براي کار اين است که هر پادشاه تنها دو سال حق حاکميت دارد و بعد از گذشت دو سال، بايد انتخابات به دست مردم صورت بگيرد. با مرگ پادشاه و فرارسيدن زمان انتخابات، مردمي که تا به حال شناختي از پسران شاه نداشته اند و از شاهزادگان فقط چهره و قد و قواره ي آن ها را مي شناسند، حالا دچار تفرقه و شکاف مي شوند و هر کسي سمت يکي از پسران شاه را مي گيرد. در واقع کشور به بيست و پنج دسته تقسيم شده و حالا قرار است انتخاباتي برگزار شود. شجاعي در واقع با اين داستان طنز به شکل هوشمندانه اي به شرح آنچه در سياست اتفاق مي افتد مي پردازد و با وجود فضاي مفرح داستان، ذهن خواننده را درگير مسئله ي بغرنج دموکراسي مي کند.