داستان اين کتاب از زبان پسري به نام متيو تعريف مي شود؛ پسر بيشتر وقت خودش را در اتاقي مي گذراند که قرار بوده براي برادر کوچکش باشد، اما هيچ وقت پايش به اين اتاق باز نشد و متيو هميشه درباره ي او احساس گناه مي کند. او به نوعي بيماري وسواس گونه دچار است، آن قدر که هميشه در حال تلاش براي ضد عفوني کردن محيط اطرافش است و به همين دليل روزهاست به مدرسه نرفته تا اختيار عمل بيشتري داشته باشد. اما پدر و مادرش درباره اين شرايط احساس نگراني مي کنند. متيو که هميشه از پشت پنجره همه همسايه ها را زير نظر دارد در جريان اتفاقاتي که براي آن ها مي افتد قرار دارد…