"هگل يا اسپينوزا" يک کتاب کلاسيک مدرن به قلم "پي ير ماشري" است که ابتدا به زبان فرانسه منتشر شد و سپس ترجمه هاي متعددي از آن به زبان هاي مختلف صورت گرفت. اين کتاب با نفوذ گسترده ي خود در مطالعات فلسفي، مستقيما بر آثار فلاسفه و جامعه شناساني نظير آلن بديو، آنتونيو نگري و ژيل دلوز تاثيرگذار بوده است. "هگل يا اسپينوزا" يک بررسي عميق و دقيق در باب سوء خوانش آثار اسپينوزا به وسيله ي هگل است. "پي ير ماشري" ضرورت اين خواندن اشتباه را به عنوان هسته ي اين انديشه که هگل آثار اسپينوزا را غير قابل هضم مي ناميد، توضيح مي دهد؛ اين امر سبب مي شود که سيستم اسپينوزايي با چنان روشي پيش برود که براي هگل قابل درک نباشد. از اين طريق، "پي ير ماشري" نشان مي دهد که چطور چشم اندازهاي محدود و مشروط هگل، بيش از اينکه درباره ي موضوعات مورد تجزيه و تحليل او چيزي را آشکار کند، درباره ي خود او اينکار را خواهد کرد. بر خلاف هگل که ويژگي ثابت و بي حرکت بودن را به آثار اسپينوزا نسبت مي داد، "پي ير ماشري" در کتاب "هگل يا اسپينوزا" يک جايگزين جالب توجه را ارائه مي کند که پيشرفت هاي تاريخي دانش فلسفه را دگرگون خواهد کرد. او در اسپينوزا، فلسفه ي ماندگاري را مي يابد که تابع ضمانت يک حقيقت وابسته به قبل نيست. در کتاب برجسته و خواندني "هگل يا اسپينوزا" به قلم "پي ير ماشري"، مواجهه اي بين اين دو فيلسوف بزرگ صورت خواهد گرفت که درکي جديد و حقيقتي معمول را از فاصله اي که آن ها را از هم جدا مي کند، پديدار خواهد کرد.