«تسلي‌دهندگان»، اولين و شايد مهم‌ترين اثر موريل اسپارک، را گراهام گرين و اولين وو به انتشارات مک‌ميلان توصيه کردند و در همان‌جا منتشر شد. اولين وو آن را «بسيار اصيل و بديع» خوانده بود و گراهام گرين «يکي از انگشت‌شمار رمان‌اول‌هاي حقيقتا اصيل که تا سال‌ها خوانده خواهد شد.» «تسلي‌دهندگان» داستان کرولاين است که با مشکلي عجيب روبه‌رو شده است ـــ‌صدايي بيرون از سرش افکار او را مي‌خواند و ماشين تحريري همه‌چيز را ثبت مي‌کند. بي‌آنکه بخواهد شخصيت يک رمان شده است. او که تازه کاتوليک رومي شده است، نمي‌داند که اين صداها تجلي تقدس است يا راوي جنون. اعتقادات مذهبي جديد باري بر دوش او گذاشته و خلاقيت سرکشش که راهي براي بروز نمي‌يابد کلافه‌اش کرده است. آيا نويسنده سايه‌اي از خداوند است که همچون او شخصيت‌هايي خلق کرده و به سمت سرنوشت هدايتشان مي‌کند؟ اطرافيان کرولاين از درک اين رنج ناتوان‌اند و احتمال مي‌دهند که ديوانه شده باشد اما کرولاين که تسلي‌دهنده‌اي براي خود نمي‌يابد از تغيير آيين و تبديل شدن به شخصيت يک رمان در عذاب است، چرا که اين دو نقش مستلزم از دست دادن آزادي يا بازتعريف آزادي است براي دست يافتن به انسجام معنوي و فکري. مجل? تايمز در سال ???? موريل اسپارک را در فهرست پنجاه نويسند? بزرگ بريتانيايي معاصر در رد? هشتم قرار داد.