سرژ شالاندن با «شغل پدر» راهي براي فراتر رفتن از خويش يافته است. «شغل پدر» رماني نيست که به ذهن استراحت بدهد؛ خواننده با آن فرياد مي زند، اعتصاب مي کند، توطئه مي کند. خواندن «شغل پدر» چنان دگرگوني عجيبي در خواننده ايجاد مي کند که به طرز فراموش نشدني حس مي کنيد سرژ شالاندن از آغاز يک کيمياگر ادبي بوده است. زماني که انسان سعي در رو در رو شدن و نگاه کردن به دوران کودکي خود را دارد به نهايت زيبايي دست مي يابد. عجب کتابي است «شغل پدر»! در هر صفحه، خواننده را با فروتني سبک، شدت احساسات، و بازتابي زيبا از داستان، جذب مي کند تا زماني که عدم واقعيت داشتن حقيقت را بپذيرد. «شغل پدر» داستاني نفس گير ميان دوران کودکي و دنياي فردي بالغ است، که مابين آن ها تعادل ايجاد مي کند. بهتر است آن را داستاني بين درام و کمدي بدانيم.