انديشمندان و فلاسفه درباره مدرنيته سخن ها گفته ­اند، برخي آن را انتقاد مداوم از سنت، نوخواهي و امروزگي و تازه شدن و خود نفي کردن دانسته­اند و گروهي آن را سامانه بخردانه جامعه و گونه ­اي گسست تام از باورهاي فرجام­ شناسانه تلقي کرده اند. مولف اين کتاب مي کوشد نشان دهد که مدرنيته گرچه تلاش براي کنار گذاشتن هرچه کهنه و نابخرادنه است، اما به­ گونه ­اي با سنت در ارتباط است. شايد بتوان گفت انديشيدن درباره مدرنيته از گذر انديشيدن درباره سنت بوده است يا به گفته يکي از انديشمندان عرب «مدرنيته از گذر انديشيدن درباره سنت، به خود انديشيده است».