«مجمع‌الوحوش» کتابي نوشته عطيه عطارزاده است. اين اثر در دسته ادبيات فانتزي و تخيلي با بن‌مايه‌اي تاريخي تقسيم‌بندي مي شود و داستان فراز و فرود باغ وحش ناصرالدين شاه را در طول ساليان مختلف توصيف مي‌کند. اين رمان قصه‌اي از باغ وحش ناصرالدين شاه را روايت مي‌کند که انواع حيوانات وحشي در آن زندگي مي‌کنند و مردي به نام اسحاق نگهبان اين باغ وحش است. داستان در دوره جنگ جهاني اول و قحطي بزرگ ايران آغاز مي‌شود، دوره‌اي که باغ وحش روزگار خوشي را پشت سر نمي‌گذارد. نويسنده در اين اثر به زندگي حيوانات باغ وحش در دوره‌اي مي‌پردازد که مردم قحظي‌زده از شدت گرسنگي سگ و گربه و موش در کوچه ها شکار مي‌کنند و اين حيوانات هم در شهر و روستا ناياب شده‌اند. در اين ميان روزگار خوش مجمع‌الوحوش هم به سر آمده است اما اسحاق، نگهبان مجمع الوحوش، از جان و مال خود هر چه دارد مايه مي‌گذارد تا حيوانات باغ وحش را نجات بدهد. رمان در طول دوره‌هاي مختلف حکومت در ايران روايت مي‌شود و پس از کشته شدن ناصرالدين شاه داستان ادامه دارد تا به زندگي حيوانات باغ وحش ناصري در دوره احمدشاه مي‌رسد. تحت تاثير جنگ جهاني اول، قحطي، وبا، طاعون، خشکسالي و اعتياد به افيون در کشور بيداد مي‌کند. اسحاق در چنين اوضاعي در پي يافتن راهي است تا هر طور شده حيوانات شاهي را زنده نگه دارد.
حيواناتي مانند طاووس و باز و عقاب و شير و خرس و يوزي که ناصرالدين شاه به زحمت و علاقه از کشورهاي مختلف جمع‌آوري کرده بود پس از مرگش مورد بي‌توجهي شاهان متعدد قرار مي‌گيرند تا در دوره احمدشاه که اوضاع مجمع‌الوحش به قدري نابسامان شده که اسحاق مجبور مي‌شود حيوانات را از دربار به خانه خودش ببرد و از آن‌ها نگهداري کند.