جزيره‌اي بي‌نام با فضايي نظامي را تصور کنيد که در آن ماشين اعدامي وجود دارد و قرار است محکومين اين جزيره را به طرز دردناکي اعدام کنند. اين روايت، هسته اصلي کتاب «گروه محکومين» به حساب مي‌آيد که «فرانتس کافکا» آن را به نگارش درآورده است. فرانتس کافکا داستان کوتاه «گروه محکومين» را در سال 1914 در آلمان نوشت و چهارسال بعد آن را بازنويسي کرد و سر انجام سال 1919 آن را به ناشر سپرد. گروه محکومين از محدود آثار کافکاست که در زمان حياتش منتشر شده است. کافکا در داستان درخشان خود، سرنوشت انسان‌هايي را روايت مي‌کند که بدون آنکه دليل مجازات خود را بدانند، به مرگ محکوم مي‌شوند و حتي زمان اجراي آن را هم نمي‌دانند. فرانتس کافکا در داستان «گروه محکومين» به شکل نمادين تلاش کرده است ديدگاهش را درباره‌ي انسان، زندگي و مرگ به تصوير بکشد. ترجمه‌ي گروه محکومين در سال 1327 براي اولين بار در ايران منتشر شد و پس از آن ناشران بسياري اين کتاب را به چاپ رساندند. در بخش ابتدايي کتاب گروه محکومين، نوشته‌اي از صادق هدايت، نويسنده ايراني، به نام «پيام کافکا» را خواهيد ديد که تحليلي از شخصيت و نوشته‌‌‌هاي فرانتس کافکا به حساب مي‌آيد. هدايت که نويسنده آثاري همچون «بوف کور» و «سگ ولگرد» و «سه قطره خون» به شمار مي‌رود، به شدت از طرفداران اوست و در اين نوشته سعي مي‌کند که او را در زمره بهترين نويسندگان جهان قرار بدهد.