لاله سياه يک رمان تاريخي و اثري شبيه به يک شعر رمانتيک است که توسط الکساندر دوما نوشته شده است و اولين بار در سال 1850 منتشر شده است. اين رمان با يک رويداد تاريخي در سال 1672 آغاز مي شود، لينچ کردن يوهان دو ويت، مستمري بزرگ هلندي و برادرش کورنليس، به عنوان شورشيان عليه ويليام سوم، صاحب مقام، در نظر گرفته شده اند.
در اين سناريو، شخصيت داستاني اصلي کورنليوس ون بائرل، متعلق به مکتب طبيعي بود که شعار آن اين بود: "تحقير گلها توهين به خداست" . شهر هارلم جايزه 100000 فرانکي را تعيين کرده بود. هر که توانست لاله سياه بکارد نه تنها جايزه، بلکه شهرت و افتخار کسب مي کرد همچنين باغبان نام خود را با نام ثبت شده لاله در تاريخ ماندگار مي کرد.
کورنليوس ون بائرل مرفه، پسرخوانده کورنليوس دو ويت، علاقه زيادي به پرورش لاله در ايالت خود دارد. سپس او چالش پرورش لاله سياه را قبول مي کند. اما به عنوان يک عامل بدبختي، همسايه او، آيزاک باکستل - که همچنين يک باغبان است - مراقب هر حرکت او است و از ترس موفقيت او، شروع به نقشه کشيدن مي کند. به دنبال توطئه‌هاي ناموفق، باکستل با حسادت، ون بائرل را محکوم مي‌کند، زيرا ون بائرل با برادران دي ويت، خائنان آن زمان به ملت، رابطه داشت و ...