جان کيکس در اين انتقاد نافذ از مفروضات اساسي آن استدلال مي کند که ليبراليسم محکوم به شکست است. ليبرال ها طرفدار استقلال فردي، کثرت گسترده انتخاب ها و حقوق و منابع برابر هستند و آنها را براي زندگي خوب ضروري مي دانند. آنها با شرارت هايي مانند خودخواهي، عدم تحمل، ظلم و طمع مخالفند. با اين حال، کيکس معتقد است که هر چه استقلال، برابري و کثرت گرايي بيشتر باشد، دامنه شرارت بيشتر است. به عقيده کيکس، ليبراليسم ناسازگار است، زيرا شرايطي که ليبرال ها براي زندگي خوب ضروري مي دانند، در واقع همان شرارت هايي را که ليبرال ها مي خواهند از آن اجتناب کنند، پرورش مي دهد، و اجتناب از آن بدي ها به شرايطي بستگي دارد که بر خلاف شرايطي است که ليبرال ها دوست دارند.