عصر امپراتوري: 1875–1914 کتابي است که توسط مورخ انگليسي ، اريک هابسبام نوشته شده و در سال 1987 منتشر شده است. اين کتاب سومين کتاب از سه گانه کتابهاي مربوط به "قرن طولاني 19" (نوشته شده توسط هابسبام) است که پيش از آن عصر انقلاب : اروپا 1789–1848 و عصر پايتخت: 1848– 1875 نوشته شده است. کتاب چهارم ، عصر افراط و تفريط: قرن بيستم کوتاه ، 1914–1991 ، به عنوان دنباله اي براي اين سه گانه عمل مي کند. اريکا هابسبام در کتاب عصر امپراتوري مورد سير تحول اقتصاد ، سياست ، هنر ، علوم و زندگي فرهنگي اروپا از اوج انقلاب صنعتي تا جنگ جهاني اول بحث مي کند. هابسبام آموزش گسترده و سبک نثر برازنده را براي خلق مجدد دوراني که پايه و اساس قرن بيستم را ايجاد کرده است به هم مي آميزد. اين دوره ي کمتر از پنجاه سال که با رکود اقتصادي آغاز شد توسط هابسبام توصيف مي شود، اما اقتصاد جهاني سرمايه داري به سرعت بهبود يافت ، اگرچه اقتصاد غالب انگليس توسط اقتصاد آلمان و اقتصاد آمريکا تضعيف مي شد. افزايش بهره وري منجر به افزايش جريان کالاها و افزايش سطح زندگي مي شود. با وجود آن ، نابرابري چه در سطح ملي و چه در سطح بين المللي در حال افزايش بود. اين کتاب به مسائل قرن نوزدهم مي پردازد.زماني که صلح حاکم بود و در آن اروپا و دنياي غرب تنها درگيري هاي جزئي اي داشتند و اين سبب شکل گرفتن اين باور عمومي شد که ديگر جنگي در کار نخواهد بود. دوراني که آبستن وقايع هولناک آينده بود.