اين کتاب براي که براي همه کتابخانه ها، از دانشگاه گرفته تا شهري کوچک، و براي همه ي خوانندگان علاقه مند به معنويت ضروري است. کتاب فصوص الحکم نوشته ي محمد ابن علي ابن عربي است. "اين از جانب خداست، پس بشنو! و به سوي خدا برمي گردي! وقتي مي شنويد چه مي آورم، ياد بگيريد! سپس با درک، جزئيات را در کل ببينيد و همچنين آنها را جزئي از کل ببينيد. سپس آن را به کساني که در جستجوي آن هستند، بده، و درنگ نکن. اين رحمتي است که شما را فرا گرفته است. پس تمديدش کن." ابن العربي، 1165-1240 که مسلمانان او را بزرگترين استاد مي نامند، صوفي اي بود که در قرن دوازدهم در اسپانيا متولد شد. کتاب فصوص الحکم در سالهاي آخر عمر نويسنده نوشته شد و قرار بود ترکيبي از نظريات معنوي او باشد. فضايي که ابن عربي حکمت معنوي خود را در آن قرار داده، زندگي پيامبران است. ديدن شهر دمشق بود که او را به نوشتن اين کتاب برانگيخت. او در مقدمه ي کتاب خود مي گويد:" رسول خدا را در زيارت ديدم... کتابي در دست داشت و به من گفت: اين کتاب قاب هاي حکمت است. آن را بگير و براي مردم بياور تا از آن بهره مند شوند." کتاب فصوص الحکم حکمت عشق را از طريق ابراهيم، غيب را از طريق ايوب، نور را از طريق يوسف، صميميت را از طريق الياس و غيره به تصوير مي کشد. ابن العربي ما را در اين صفحات دعوت مي کند تا به بررسي معاني معنوي باطني قرآن، يعني معاني دلنشين آن بپردازيم. او در يکي از شعرهايش مي‌گويد: «عشق همان اعتقادي است که من دارم.عشق همچنان مرام و ايمان من است.»