نويسنده ي کتاب دا مي گويد: "جنگ که تمام شد، گفتيم خيالمان راحت شده و مي رويم پي زندگي مان، اما ديديم ارزشها دارند رنگ مي بازند و ضد ارزش ها پيدا مي شوند. وقتي کار به اينجا کشيد، ديدم اگر من حالا سکوت کنم، خيانت کرده ام به آن هشت سال دفاع مقدس، که در آن، بهترين جوانان را از دست داديم. تصميم گرفتم براي دفاع از آن دفاع، خاطراتم را بگويم". انقلاب اسلامي و دفاع مقدس به مثابه گنجينه اي تمام نشدني و ظرفيتي گسترده براي فرهنگ و ادب کشور تلقي مي شوند که همچنان که مقام معظم رهبري نيز بارها تاکيد کرده اند بايد از آنها براي نشر و گسترش فرهنگ و ارزش هاي ديني و انقلاب اسلامي در جامعه و جهان، حداکثر استفاده را کرد. کتاب «دا» را مي توان بهترين نمونه در اين راستا به شمار آورد که در واقع امروزه به مثابه يک نقطه عطف در تاريخ نشر کشور شناخته شده و کارکرد دارد. اين کتاب، خاطرات سيده زهرا حسيني از روزهاي آغازين جنگ تحميلي در دو شهر بصره و خرمشهر است و سال هاي محاصره خرمشهر توسط نيروهاي عراقي محور مرکزي کتاب را تشکيل مي دهد. حسيني در آن زمان دختر هفده ساله اي بوده و گوشه اي از تاريخ جنگ را بازگو مي کند که غالبا به اشغال و فتح خرمشهر مربوط مي شود. خاطرات بکر و شنيدني اي که سيده زهرا حسيني در روزهاي تير و ترکش ديده است به زباني شيوا و بياني گيرا در اين کتاب روايت شده اند تا روزهاي جنگ را جلوي چشمان مخاطب زنده نگه دارد.