"بخشودن" يا "تجربه و هنر زندگي" اثري است از "ديويد مک ناتون" و "ايو گارارد" که اين بار از دربچه اي نو به اين مفهوم مي نگرد. "بخشودن" مساله اي است که معمولا در فرهنگ امروز جهان، پوشش خبري گسترده ي را به خود اختصاص مي دهد. دور و بر ما با تعداد زيادي کتاب خودپروري و برنامه ي تلويزيوني احاطه شده که همه ي آن ها مرتب يک پيام را ارائه مي کنند و آن پيام اين است که "بخشودن" براي همه ي انسان ها خوب است و همواره کار درستي است. اما افرادي که از جانب ديگران آسيب هاي شديدي ديده اند، اغلب و به درستي چنين حس مي کنند که اين جريان هاي تبليغاتي درباره ي "بخشودن"، چرب زبانانه است و در صدد آسان جلوه دادن آن حرکت مي کند. شايد بتوان گفت که "بخشودن" هميشه هم آنچنان که مي گويند دلپذير نيست؛ خصوصا اگر اشتباهي که در حق فرد صورت گرفته بسيار وحشتناک باشد و يا اينکه فرد خاطي از کار خود پشيمان نباشد.
در اين کتاب، "ديويد مک ناتون" و "ايو گارارد" اظهار مي کنند که کل مباحثه اي که در اين زمينه صورت مي گيرد معيوب است، چرا که از فقدان شفافيت درباره ي اينکه "بخشودن" واقعا به چه معناست، رنج مي برد. نويسندگان اين اثر معتقدند که "بخشودن" بسيار دشوارتر، پيچيده تر و آشفته کننده تر از چيزي است که بسياري از پيشتازان آن گمان مي برند. با اين حال، "ديويد مک ناتون" و "ايو گارارد" نشان مي دهند که درک درستي از "بخشودن" به ما اين امکان را مي دهد که از شکل هاي سطحي و بي ارزش آن اجتناب کنيم و همچنين قادر به درک اين مساله باشيم که چرا "بخشودن" حتي در زماني که فرد خاطي اظهار ندامت نکرده، درست و تحسين شده است.