ساربان به پسرک گفت: من زنده ام. وقتي چيزي مي خورم فقط به خوردن فکر مي کنم، اگر راه بروم همه حواسم را بر روي گام هايم متمرکز مي کنم. اگر ناگزير از جنگيدن باشم، آن روز، روز خوبي براي مردنم خواهد بود. چون در گذشته يا آينده ام زندگي نمي کنم. من فقط حال را در مي يابم.