ظهور هرمنوتيک از دل تفسير کتاب مقدس و پيدايش هرمنوتيک فلسفي در قرن نوزدهم محور مباحث کتاب حاضر است. نويسنده از پرسش هاي بنيادين هرمنوتيک فلسفي در انديشه هاي شلايرماخر و ديلتاي آغاز مي کند و زمينه هاي شکل گيري چرخش هستي شناختي هرمنوتيک نزد هايدگر و گادامر را شرح مي دهد. مناظره ي گادامر و دريدا در پاريس و پيامدهاي مهم آن، دستاورهاي پل ريکور، تأثير هرمنوتيک بر فلسفه ي انگليسي – امريکايي از طريق افکار ريچارد رورتي و برداشت پست مدرن جياني واتيمو از هرمنوتيک از ديگر مباحثي است که در اين کتاب به بحث گذاشته مي شود. گرچه هرمنوتيک زبان مشترک عصر ماست اما گاه چهره ي متفاوتي از خود نشان مي دهد که تصورش هم بعيد مي نمايد. کتاب سعي مي کند راهي به اين پرسش بيابد که چگونه به مدد هرمنوتيک مي توان هستي را بازيافت و بر نيهيليسم غالب شد.
ژان گروندن، فيلسوف کانادايي، در 27 اوت 1955 متولد شده است. او به طور تخصصي به مطالعه ي انديشه هاي کانت، گادامر و هايدگر مي پردازد و پژوهش هايش بر هرمنوتيک، پديدارشناسي، فلسفه ي کلاسيک آلماني و تاريخ متافيزيک متمرکز است