"پنين" از محبوب ترين رمان هاي "ولاديمير ناباکوف" است که يکي از بامزه ترين و در عين حال دل آزارترين شخصيت ها را در ميان کاراکترهايي که به وسيله ي او خلق شده دارا مي باشد. پروفسور تيموفي "پنين" مهاجري روسي در دهه ي پنجاه ميلادي است که گمراه و سرگردان شده و با تشويش در يک کالج آمريکايي به کار مشغول شده است. "پنين" تلاش مي کند تا عزت و شرافت خود را در مجموعه اي از سوءتفاهمات غم انگيز و گاه طنزگونه حفظ بنمايد. اما تمام اين رويداد ها در بستري از توطئه هاي ظريف دانشگاهي و دست کاري هاي يک راوي که عامدانه غير قابل اعتماد جلوه مي کند، اتفاق مي افتد.
"ولاديمير ناباکوف" ابتدا او را به شکل يک شخصيت تقريبا کميک آفريده که به تدريج در مقابله با افرادي که به او مي خندند، قدم علم مي کند. "پنين" که قهرمان مضحک و دلهره آور اين رمان جذاب است، چه با سوار شدن در يک قطار اشتباه براي ارائه ي يک سخنراني به زباني که چندان هم به آن مسلط نيست، و چه با برگزاري يک مهماني با اساتيد پرمدعا که در آن مي فهمد قرار است شغلش را از دست بدهد، آرام و به تدريج عميق ترين غرايز محافظت کننده ي خوانندگان را برمي انگيزاند. او همچنين عاشق خستگي ناپذيري است که هر چه در آستين محبت دارد به معشوقه ي بي وفاي خود تقديم کرده و در ازاي آن هيچ چيز به جز بي توجهي و تمسخر دريافت نمي کند.
اين رمان تحسين شده با خط داستاني غيريکنواخت خود توجه مخاطبين زيادي را به خود جلب ساخته و شهرت ملي و بين المللي زيادي را براي "ولاديمير ناباکوف" به ارمغان آورده است.