فونتامارا رماني از نويسنده ي ايتاليايي اينياتسيو سيلونه است که در زمان پناهندگي اش از پليس فاشيست در داووس سوئيس در سال 1933 نوشته شده است. اين رمان که اولين رمان سيلونه است و مشهورترين اثر وي محسوب مي شود. با استقبال جهاني روبرو شد و بيش از يک ميليون و نيم نسخه به بيست و هفت زبان فروخت. فونتامارا يک روستاي کوچک و خيالي در مارسيکا در منطقه آبروزو است. مردم فونتامارا فقير هستند و روستا آنقدر دور است که شهروندان از وقايع عمده اجتماعي مانند ظهور فاشيسم بي اطلاع هستند. يک شکاف عظيم بين دهقانان که اهالي فونتامارا هستند و کساني که در شهر زندگي مي کنند وجود دارد. آنها براي زنده ماندن روي زمين کار مي کنند ، به عنوان ابزاري براي پيشرفت اقتصادي به مهاجرت روي مي آورد و از وقايع خارج از شهر خود بي اطلاع هستند. آنها از بقيه ايتاليا جدا شده اند و از مدرنيته و فناوري جديد هيچ ندارند و مدام مورد سواستفاده قرار مي گيرند. سيلونه در کتاب فونتامارا رنجهاي دهقاناني را توصيف مي کند که هنوز تحت فئوداليسم زندگي مي کنند و تحت رژيم جديد فاشيستي موسوليني بار سختي بيشتري مي کشند. داستان آن با شوخ طبعي و تعليق بيان شده است و به مضاميني چون سياست و دين ، انقلاب و عرفان مي پردازد. تلاش هاي مردم براي رهايي از چنگال اين حکومت فاشيستي بسيار زيبا و خواندني به تصوير کشيده شده است.