سلسله مقالات «نمايش در ايران» در دوره سوّم مجلّه موسيقي از شماره 62 تا 77 به سال هاي 1341 و 1342منتشر شد. سپس تر در سال 1344مجموع اين چهارده مقاله در کتابي به نام نمايش در ايران: با شصت تصوير و طرح و يک واژه نامه طبع شد. اين کتاب سال ها ناياب بود و به صورت غيرقانوني تکثير مي شد، تا سرانجام چاپ دوباره اي از آن در سال 1379ممکن شد. ين يک تاريخ زنده نيست. هرچند زنده نبودن از مشخصات هرکتاب تاريخ است، ولي اين بار علت را شايد در نمايش ايران بايد جست که نيمه جاني سخت جان بوده است. شايد هم در نبودن نمايشگاهي، مجموعه­اي، بايگاني آثاري، جايي که در آن نشانه­ها يا بازمانده­هايي را بتوان پيدا کرد. اين مطلب کوچکي نيست. در يکي دو سرزمين همسايه­ي ما موزه­هايي هست که در آنها براي مثل عروسک­هاي شب بازي ايراني از عهد سلجوقي تا امروز را مي­شود ديد. ولي اينجا موزه­ها از هيچ چيز پر است.